زمان در دسترس یا آپتایم

زمان در دسترس یا آپتایم(Uptime)

زمان در دسترس (Uptime) یک متریک می‌باشد که نشان دهنده درصد زمانی است که سیستم یا تجهیز باموفقیت کار می‌کند. در واقع این اشاره به زمانی دارد که یک سیستم در حال کار است.

یکی از مهمترین اهداف مدیریت نگهداری و تعمیرات و  همچنین مدیریت دارایی فیزیکی در سازمان تجهیز محور و تولیدی، افزایش آپتایم (Uptime) است. از نتایج مهم مدیریت صحیح و موثر نگهداری و تعمیرات و نیز مدیریت دارایی‌های فیزیکی، افزایش آپتایم(Uptime) است. با افزایش زمان در دسترس، ظرفیت تولید و ارائه کالاها و خدمات، توانایی تولید سریع محصولات و ارائه خدمات باکیفیت را می‌توانیم افزایش دهیم که نتیجه آن سودآوری هرچه بیشتر سازمان و راضی نگه‌داشتن مشتریان است.

درنهایت اینکه زمان در دسترس، محیطی کنترل‌شده و ایمن را برای ارائه خدمات و انجام کار فراهم می‌کند که کمترین ریسک را برای سلامتی و ایمنی کارمندان، مشتریان عموم و محیط‌زیست به همراه دارد.

زمان در دسترس یا آپتایم شامل دو زمان بهره برداری و زمان غیر بهره برداری است

زمان بهره برداری در زمان در دسترس (Uptime)شامل ۴ بخش است که مطابق با زیر تعریف می‌شوند:

۱- زمان راه اندازی(start-up)

زمانی است که تجهیز یا سیستم شروع به راه اندازی می‌شود.

۲- زمان در حال کار(run-ning)

زمانی است که تجهیز یا سیستم بدون مشکل مشغول به کار است.

۳- زمان آماده باش گرم(hot stand-by)

زمانی است که تجهیز یا سیستم در حال بهره برداری نمی‌باشد ولی خاموش هم نیست و در وضعیت آماده به کار است.

۴- زمان سر و صدای ماشین(run-down)

زمانی است که ماشین سروصدا می‌کند، که این سرو صدا نشان دهنده نوعی عیب یا خرابی است.

زمان غیر بهره برداری در آپتایم شامل ۲ بخش است که به شرح زیر می باشند:

۱- آماده باش سرد(idle)

زمانی است که تجهیز یا سیستم در حال بهره برداری نمی‌باشد و خاموش است ولی در وضعیت آماده به کار نیز می‌باشد.

۲- زمان بیکار(cold stand-by)

زمانی است که سیستم بیکار است ولی خراب نیست.