بر اساس بررسیهای انجامشده و نتیجههای بهدستآمده از گزارشات سازمانهای تجهیز محور، بیشترین احتمال مرگ یا شکست تجهیزات یا سیستم زمانی رخ میدهد که تجهیز یا سیستم نو بوده و یا اینکه مورد تعمیر اساسی قرارگرفته باشد، این رخداد با عنوان شکست یا خرابی زودهنگام شناخته میشود و دارای دلایل متنوعی میباشد که در این مطلب، دلایل این رخداد موردبررسی قرار میگیرند و راهها و موارد جلوگیری از وقوع آنها نیز مطرح میشوند.
اولین دلیل شکست مطرح شده در این مطلب مربوط به طراحی ضعیف است، مشکلات شکست یا خرابی زودهنگام تجهیزات که میتوان آنها را به طراحی نسبت داد، زمانی رخ میدهند که قسمتی از قطعه توانایی انجام کارکرد مطلوب را نداشته و درنتیجه پس از شروع به کار بهسرعت خراب میشود.
توجه به موارد زیر میتوان تا حدودی از این مشکلات جلوگیری کرد:
۱-استفاده از تکنولوژی؛
۲-استفاده از سادهترین تجهیزات ممکن جهت انجام کار موردنیاز بر اساس این فرضیه که هر چه تجهیز، قطعات جزئی و فرعی کمتر داشته باشد احتمال خراب شدن آن نیز کمتر است.
خرابی زودهنگام تجهیزات را میتوان به ساخت و نصب تجهیزات کیفیت پایین نسبت داد، زیرا استانداردهای کیفی سازنده بسیار پایین بوده و یا قطعات موردبحث غلط نصبشدهاند. این مشکلات تنها با دوبارهسازی مجموعههای مربوطه و یا تعویض قطعات مربوطه قابلحل میباشند. دو راه برای ممانعت از این مشکل وجود دارد:
۱-پیادهسازی برنامههای مناسب تضمین کیفیت تأمینکننده و تضمین کیفیت پروژه؛
۲-درخواست ضمانتهای افزایشیافته از فروشنده مثلاً با پشتیبانی تماموقت و در محل تکنسینهای فروشنده تا زمانی که تجهیز برای مدت معینی بهصورت مورد درخواست کار کند.
مشکلات عملیاتی کردن درزمانی به وجود میآید که تجهیز بهدرستی تنظیم یا راهاندازی نشده باشد.
درصورتیکه در اطمینان از اینکه هرکسی که در عملیاتی کردن دخیل است بداند که تجهیز یاخط تولید دقیقاً چگونه کار میکند، دقت کافی اعمال شود و زمان کافی جهت اطمینان از درست کارکردن آن خط تولید یا تجهیز داده شود، این مشکلات به کمترین مقدار خود میرسند.
تعداد زیادی از خرابی یا شکستهای زودهنگام ناشی از فعالیتهای نگهداشت جاری هستند که یا لازم نبوده و یا بهطوری غیرضروری تهاجمی هستند.چنین فعالیتهایی میتوانند تجهیز را ازهمگسیخته و مختل میکنند و درنتیجه سیستمهای اساسی پایدار را بدون ضرورت، آشفته میکنند.
راه اجتناب از این مشکل توقف انجام فعالیتهای غیرضروری و زائد است و در مواردی که نگهداری و تعمیرات زمانبندیشده ضروری باشد، انتخاب فعالیتهایی است که کمترین آشفتگی ممکن را در تجهیز ایجاد نمایند.
روشن است که اگر قطعات بهدرستی به یکدیگر وصل نشوند بهسرعت دوباره جدا میشوند.
این مشکل را فقط میتوان با اطمینان از این موضوع جلوگیری کرد که هرکسی که فعالیت نت پیشگیرانه یا اصلاحی انجام میدهد، برای انجام درستکار در دفعهی اول، آموزشدیده و دارای انگیزه باشد.
موارد جلوگیری از مشکلات شکست یا خرابی زودهنگام تجهیزات که مطرح شد، بیانگر این موضوع است که این مشکلات توسط نگهداری و تعمیرات زمانبندیشده حل نمیشوند، بلکه توسط یک سری اقدامات و کارهای اولیه حل میشوند. البته بهجز موارد خاص که استفاده از فعالیتهای پایش وضعیت جهت پیش بینیهای شکست امکانپذیر میباشد.بنابراین میتوان با استفاده از RCM در تحلیل یک تجهیز جدید قبل از راهاندازی بهطور قابلتوجهی از شکست یا خرابی زودهنگام جلوگیری کرد.
چنانچه این مطلب برای شما مفید بوده، لطفاً برای حمایت از ما آن را با دوستان علاقهمند به مباحث مدیریت نگهداری و تعمیرات و داراییهای فیزیکی به اشتراک بگذارید.